《园亭晚坐用杜韵》拼音版
明代:白圻
园亭晚坐用杜韵-白圻
吏散寻幽去,园亭独自娱。春苔堕马迹,暮蝶蹴花须。
句向閒时得,名惭待价沽。坐看新月上,身世欲忘吾。
唐代·白圻的简介
白圻(1466—1517),明常州【zhōu】府武进人,字辅之【zhī】。白昂子【zǐ】。成化【huà】二十年进【jìn】士。授南【nán】京户部主事,历【lì】浙江【jiāng】布政司参议,奏免长【zhǎng】兴县【xiàn】被灾【zāi】农田赋额。累迁右副都御史总督南京粮储,疏【shū】请革冗【rǒng】费冗食【shí】以平衡收支【zhī】,颇切时宜。
...〔
► 白圻的诗(36篇) 〕