⒈ 掌握兵权。
引《战国策·燕策【cè】三》:“彼大【dà】将擅兵於外,而内有大乱,则君臣【chén】相疑【yí】。”《汉书·卢绾传》:“赵 相 周昌 乃求【qiú】入见上【shàng】,具言 豨 宾【bīn】客盛,擅兵於外,恐有【yǒu】变。”《后汉书·何进传》:“硕 虽擅兵於中,而犹畏忌於 进。”
⒈ 专据兵权。
引《战国【guó】策·燕策三》:「彼大将擅【shàn】兵【bīng】于外,而内【nèi】有大乱,则【zé】君臣相疑。」